Wie is nu die ‘andere helft’ bij Cultuurpad? Chantal stelt zichzelf graag aan jullie voor. Of ziet ze daar toch even een beer op de weg?
Vorige week in een gesprek met collega’s weer een leuk idee geboren: want we zouden wat meer van ons mogen laten zien aan de buitenwereld: wat doen we? En wie zijn we? We begeven ons graag op de achtergrond. Kom op : we zullen eens laten zien wie we zijn en posten een persoonlijk stukje over ons op facebook.
JA leuk roep ik enthousiast…
… En dan denk ik even wat op papier te tikken. Tja ook ik moet er dan aan geloven. Liever stort ik me in de vragen van scholen en blijf ik op de achtergrond. Wie ik ben is niet zo belangrijk, als het voor de kids maar goed geregeld is zodat die een onvergetelijk moment krijgen en wie weet dragen we zo wel een stukje bij aan het ontdekken van hun talent… dat zou helemaal fantastisch zijn… Maar dus het liefst op de achtergrond… in de spotlight dat hoeft voor mij niet. Maar vooruit toch zal ik jullie een klein stukje meenemen in mijn wereld. Met een dochtertje van 4 is een full-time baan wel wat aanpoten moet ik bekennen, maar minder werken ‘werkt’ voor mij niet. Dat krijg je als je baan ook wel je hobby is. Ik doe wat ik graag doe, ben een doorzetter. Mijn motto is dan ook ‘gaat niet bestaat niet’. (alhoewel ik daarentegen totaal niet competitief ingesteld ben.. bij spellen kan ik uitstekend tegen mijn verlies.).
Met wat creativiteit en een open mind kom je een heel eind. Dat hoop ik dat we kinderen een beetje mee kunnen geven in hun ontwikkeling, middels alle activiteiten, projecten en ander soortige dingen die wij organiseren voor alle scholen en kinderen. Want ik ben ervan overtuigd, dat als je weet wat je wil, je datgene ook kunt bereiken. Want hoe mooi zou het zijn dat als deze kinderen groter groeien, ze precies weten wat ze willen, wat ze leuk vinden of wat ze absoluut niet willen.
Vaak vragen mensen me welke opleiding ik heb gehad en wat dat dan te maken heeft met mijn werk.. Nou : mijn achtergrond is Office management en zo begon ik bij stichting Prisma. Daar werd ik af en toe als ondersteuning betrokken bij projecten voor scholen die Ankie organiseerde, het Sjerfkes-project, Elemijn. Langzaamaan kreeg ik steeds meer taken en op 1 december 2005 werd Cultuurpad opgericht. Nog steeds trots op wat we doen en wat voor toffe projecten we al allemaal hebben gedaan. En zo zie je maar weer: ons werk leer je niet in een opleiding, maar zit in je als mens…
Want wat hebben toffe projecten gedraaid: Wat telkens begon met een toffe brainstorm en dan uitgroeide tot een ‘iets’ te groot project. Maar ach: gaat niet bestaat niet, weet je nog…
Ik kan er dan ook slecht tegen als mensen beren op de weg zien, die wil ik het liefst meteen uit de weg ruimen en dan het tegendeel bewijzen… Misschien dan toch ook wel een beetje eigenwijs of tegendraads?
